Vermaak

Kritisch lezen: 8 stappen

Er is meer nodig dan alleen het lezen van een boek om echt inzicht te krijgen in een literair werk. Hier zijn enkele stappen die u kunt nemen als u kritischer wilt lezen en een diepere waardering wilt krijgen voor een oude favoriet of een intimiderend boekdeel dat u zonder enige begeleiding niet durfde aan te pakken.

: Bron: Thinkstock

1. Lees de auteur voor

Onderzoek doen naar de auteur van het boek kan je veel inzicht geven in wat je leest, aangezien details uit het leven van een auteur vaak hun weg vinden naar zijn of haar schrijven. Als er introducties of korte biografieën zijn opgenomen in de editie van een boek dat u heeft, sla deze dan niet over, aangezien ze doorgaans gevuld zijn met zeer nuttige informatie. Een stap verder gaan en de Wikipedia-pagina van een auteur lezen of misschien zelfs enkele interviews met hen uit de tijd dat ze aan het schrijven waren of het werk dat je aan het lezen was afmaakten, kan erg handig zijn om de context van waaruit het boek is geschreven beter te begrijpen.

Als u bijvoorbeeld leest De stolp door Sylvia Plath zonder enig onderzoek naar Plath te doen, zou je het boek kunnen lezen zonder te beseffen hoe autobiografisch het is en het af kunnen maken zonder ooit te weten dat Plath later zelfmoord pleegde vanwege dezelfde problemen met depressie die in de roman worden beschreven. Die informatie kennen over De stolp maakt de ervaring bij het lezen ervan veel emotioneler geladen dan wanneer de auteur volledig gezond was en alleen maar fantaseerde over hoe het is om diep depressief te zijn.

Bron: Thinkstock

2. Identificeer de stijl van de auteur

Als u een schrijver onderzoekt, kunt u leren hoe hun werk stilistisch is voordat u begint met lezen, waardoor u een idee krijgt van wat de schrijver met taal probeerde te doen. Of de zinnen van een boek nu lang of kort zijn, of er veel dialogen zijn of maar weinig, of de auteur de beelden nauwkeurig beschrijft of de lezer dingen voor zichzelf laat bedenken, zijn slechts enkele van de keuzes die met stijl zijn gemaakt. Of een schrijver al dan niet deel uitmaakte van een bepaalde literaire beweging, is ook nuttig om te weten, omdat dat je kan vertellen wat de doelen van die schrijvers zouden kunnen zijn geweest en hoe het boek dat je leest in de beweging past. Als je kunt bepalen of een boek dat je aan het lezen bent, gebruikmaakt van een bewustzijnsstroom, magisch realisme of minimalisme, zul je het boek dat je aan het lezen bent veel beter begrijpen en weet je waarom de auteur bepaalde dingen doet die binnen die stijl veel voorkomen.

De Dominicaanse auteur Junot Diaz gebruikt veel Spaans jargon in zijn schrijven en neemt niet de moeite om u een vertaling te geven om het effect na te bootsen dat Engels jargon kan hebben op niet-moedertaalsprekers, niet om de lezer opzettelijk in verwarring te brengen of mensen te voorkomen die zijn niet tweetalig door het lezen van zijn werk. Wat onderzoek doen naar het schrijven in de stijl van een bewustzijnsstroom is cruciaal om een schrijver als William Faulkner te begrijpen, die het equivalent van de innerlijke denkprocessen van zijn personages probeerde te schrijven.

bron: Thinkstock

3. Maak aantekeningen tijdens het lezen

Gebruik deze oefening misschien niet met een bibliotheekboek, maar het gebruik van een potlood, pen of markeerstift om iets te markeren dat belangrijk, interessant, ongebruikelijk of verwarrend lijkt, zodat u er later op terug kunt komen, is een zeer nuttige manier om uw kritische leesvaardigheid. Bepalen welke zinnen u moeilijk te begrijpen vindt of misschien niet weet hoe ze functioneren binnen de passage als geheel, is de eerste stap om erachter te komen. Soms worden zwakke verbindingen tussen karakters kort genoemd en zal de auteur niet veel doen om u te helpen herinneren hoe deze karakters zijn / waren / zullen worden verbonden, wat een perfect moment is om een notitie te maken. Hoe moeilijker een boek is om te begrijpen, hoe nuttiger het maken van aantekeningen zal zijn om er vat op te krijgen.

Bron: Thinkstock

4. Besteed veel aandacht aan alles dat zich herhaalt

Alles wat in een boek wordt herhaald, is bijzonder belangrijk, ook al lijkt het klein. Of het nu een symbool, een afbeelding, een woord, een zin, een kleur of een schijnbaar alledaagse handeling is, als de auteur de tijd neemt om je er keer op keer over te vertellen, heeft het waarschijnlijk een diepere betekenis dan op het eerste gezicht lijkt. Soms zal dezelfde auteur zelfs vergelijkbare symbolen, woorden, kleuren, enz. Blijven gebruiken in meerdere werken en kun je een nog bredere herhaling herkennen. Elke keer dat u iets opmerkt dat zich herhaalt, markeert u de plek met een potlood. Terwijl hetzelfde item steeds weer opduikt, kun je nadenken over wat de auteur zou kunnen proberen te zeggen met het symbool. Als je verder wilt gaan om te proberen te begrijpen waar alle katten in zitten Murakami of alle lichaamsfuncties in Ulysses bedoel, je kunt altijd wetenschappelijke essays zoeken waarin literaire critici je hun ideeën geven over wat de auteur probeert te doen.

hoe oud is steve harvey dochter?

Als voorbeeld: Joan Didions feministische kritiek op Hollywood uit 1970, Speel het zoals het is, zit tjokvol slangen. De verteller is bang voor slangen tijdens het rijden op de snelweg, herinnert zich hoe hij slangenbeten moest behandelen terwijl hij opgroeide in de woestijn, en hallucineert dat hij ratelslangen in haar eten of in kinderboxen zag. Slangen zijn traditioneel symbolen van het kwaad, geassocieerd met het verhaal van de zondeval uit de Bijbel, en zijn vaak gerelateerd aan seksuele verleiding en zonde. Die thema's hebben betrekking op de plotgebeurtenissen in Speel het zoals het is , met de altijd aanwezige slangen die ingaan op de thema's die Didion verkent.

Bron: Thinkstock

5. Wees u bewust van en op uw hoede voor de verteller

De verteller van een boek is een heel belangrijk personage om op te letten, zelfs als ze geen echt personage in het verhaal zijn, zoals het geval is bij sommige vertelstijlen van een derde persoon. Al vroeg in het boek moet je vaststellen wie de verteller is en nadenken over waarom ze zo spreken. Soms verandert een verteller in hetzelfde boek. Soms gebruikt een auteur wat bekend staat als onbetrouwbare vertellers, wat betekent dat u het verhaal wordt verteld van een persoon die niet te vertrouwen is of over valse informatie beschikt of misschien zelfs niet eens bestaat. Soms komt de verteller van een boek heel dicht bij het eigen perspectief van de auteur, iets wat je leert als je de auteur onderzoekt. Maar je kunt er niet altijd van uitgaan dat de stem van de verteller overeenkomt met de gedachten en meningen van de auteur. Ga er nooit van uit wie u het verhaal vertelt als u een boek leest.

Onbetrouwbare vertellers zijn de belangrijkste vertellers om te identificeren, omdat ze het grootste effect kunnen hebben op het verhaal dat ze je vertellen. In Faulkner's The Sound and the Fury , de eerste verteller van de roman, Benjy Compson, is verstandelijk gehandicapt en geeft daarom een zeer scheef beeld van de gebeurtenissen om hem heen. Die van Vladimir Nabokov Lolita wordt verteld door een man die wanhopig probeert zijn seksuele relatie met zijn 12-jarige stiefdochter te rechtvaardigen en werkt dus volgens een moraal die de rest van de samenleving niet accepteert.

Bron: Thinkstock

6. Wind niet zomaar over moeilijke passages

Als je door een heel moeilijk boek ploetert, kan het verleidelijk zijn om passages die je niet meteen begrijpt te doorbladeren en aan te nemen dat ze niet belangrijk zijn. Maar als je een boek echt wilt begrijpen, moet je het hele ding echt lezen. Als een alinea of een pagina uw begrip lijkt te ontwijken, probeer er dan achter te komen waarom door deze een paar keer met uw pen of potlood door te lezen. Identificeer de dingen die u wel en niet begrijpt. Misschien zijn er enkele woorden die u moet opzoeken; Als u de definitie in de kantlijn noteert, vergroot u de kans dat u zich herinnert wat het betekent als u het opnieuw tegenkomt. Misschien is er een personage dat je je niet meer herinnert. Het is heel goed mogelijk dat de auteur van plan is je van de wijs te brengen en de komende gebeurtenissen zullen je informeren over wat er in dit moeilijke gedeelte gebeurt. Als u precies identificeert wat u niet begreep, kunt u herkennen of een toekomstig deel van het boek een van die lege plekken opvult. Door de uitdagende secties te leren begrijpen, word je uiteindelijk een betere lezer, dus het overslaan ervan is in wezen zinloos als je kritisch probeert te lezen.

Bron: Thinkstock

7. Onderzoek de tijd en plaats van de setting

Meer onderzoek naar het boek zal je alleen maar helpen om meer uit je lectuur te halen. Hoe meer je weet over de setting van een boek in tijd en ruimte, hoe beter je kunt begrijpen wat er gebeurt en hoe de personages zich voelen. Als een verhaal zich afspeelt in Parijs in de jaren 1920, zou je moeten onderzoeken hoe de stad er toen uitzag in plaats van je herinnering aan je recente voorjaarsvakantie daar te gebruiken om je te informeren over het lezen van het boek. Als je naar foto's of schilderijen uit die tijd kijkt, kun je een idee krijgen van hoe de omgeving eruit zou hebben gezien. Hoe verder het boek verwijderd is van het heden, hoe belangrijker het is om de historische context te begrijpen. Veel auteurs zijn ook erg in beslag genomen door de plaats, dus vooral als een roman zich afspeelt op een plek waar je niets vanaf weet, doe dan misschien een beetje onderzoek naar de lokale cultuur en hoe de plaats eruitziet.

Als je Tennessee Williams gaat lezen, zou je iets moeten weten over hoe je New Orleans kunt visualiseren; William Faulkner, het landelijke Amerikaanse zuiden; Jack Kerouac, de open Amerikaanse snelweg. Voor een zeer oude schrijver als Shakespeare of Homer kan het erg handig zijn om een biografie over hen te lezen om een beter idee te krijgen van hoe de dingen waren tijdens de tijd dat ze aan het schrijven waren, waardoor je betere tools krijgt om je Shakespeare's Londen of de epische veldslagen van Homer.

bron: Thinkstock

8. Realiseer je dat alles er is (of niet) met een reden

Soms kom je tijdens het lezen een rare passage of sectie of zin tegen die zinloos lijkt, maar het is belangrijk om in gedachten te houden dat het overgrote deel van de tijd, alles wat in een boek staat, zorgvuldig werd overwogen en daar door de auteur werd geplaatst voor een reden. Een willekeurige scène of detail dat helemaal niets met elkaar te maken lijkt, lijkt in eerste instantie alsof het er gewoon in is gegooid, maar aspecten die dit kunnen zijn de belangrijkste punten om over na te denken tijdens het lezen. Ook door schrijvers wordt over afwezigheid nagedacht. Af en toe geeft een schrijver alleen de kleinste details over een minder belangrijk personage of een gebeurtenis waar de lezer wanhopig meer over wil weten, en laat ons dan gewoon hangen in plaats van ons verlangen naar meer informatie te bevredigen. Dat is geen onzorgvuldigheid, dat is een beslissing die de auteur om een aantal redenen heeft genomen. Soms lijkt het in meer experimentele boeken dat sommige dingen fouten of zelfs typefouten zijn, maar het is veel waarschijnlijker dat de auteur met opzet iets grammaticaal incorrect doet.

De roman van David Mitchell Cloud Atlas heeft een bekende niet-fout. Het eerste hoofdstuk van het boek bestaat uit een journaalboeking die in tweeën wordt gescheurd. De eerste helft van het tijdschrift is het eerste hoofdstuk van het boek en de tweede helft van het tijdschrift is het laatste hoofdstuk, wat betekent dat het eerste hoofdstuk halverwege de zin eindigt waar het tijdschrift werd gescheurd. Dat heeft menig lezer weggegooid en Amazon ontving er zoveel klachten over dat het bedrijf een productwaarschuwing stuurde om de lezers te vertellen dat de manier waarop het verhaal abrupt eindigt op pagina 39 van de paperbackeditie doelbewust door de auteur is gedaan en geen drukfout is.