Vermaak

10 Campy-horrorfilms die je doen kraken en gillen

Welke Film Te Zien?
 

Dat heeft iets met het opzettelijk bang willen zijn trekt mensen naar het horrorgenre ​We houden van een goede enge film, vooral van het type dat we niet kunnen afschudden als het tijd is om naar bed te gaan. Maar er zijn ook momenten waarop we belachelijkheid met de angst willen vermengd hebben om wat lichtzinnigheid in onze kijk te brengen.

Hieronder vind je een korte lijst van een aantal horrorfilms waarvan de plots campy, oubollig of slim buitensporig zijn, waardoor het moeilijk voor je is om je gelach te onderdrukken te midden van het bloed.

‘Ghoulies’ | Vestron Afbeeldingen / Getty Images

‘Drag Me to Hell’ (2009)

Het uitgangspunt van deze film is gebaseerd op het feit dat een meisje wordt vervloekt nadat ze een oudere dame uit haar huis heeft gezet, waardoor ze gedoemd is de prooi te zijn van een demon met geitenpoten, de Lamia.

Terwijl je je daar afvraagt ​​of het gewoon beter zou zijn geweest als Christine van Alison Lohman de lening van de oude dame had goedgekeurd, zul je je realiseren dat de film niet half zo grappig - of leuk - zou zijn als ze dat wel zou doen.

Elk deel van het leven van Christine begint af te brokkelen, maar het aftellen van de Lamia om haar ziel vast te houden is de meest hilarische vorm van psychologische marteling die je in lange tijd zult tegenkomen. En het einde is het beste deel.

Sleep me naar de hel verdiende lovende recensies van overal, met rijk noem het spannend en hilarisch.

‘Shaun of the Dead’ (2004)

Als je Simon Pegg nog nooit hebt gezien in deze cultklassieker uit 2004, is het tijd om bij te praten. Pegg schittert als Shaun, een lakse loafer die in een elektronicawinkel werkt.

Het duurt even voordat hij zich realiseert dat er een zombie-apocalyps gaande is, maar als hij dat eenmaal doet, beginnen hij en zijn maat Ed ze neer te slaan met een houten peddel. De grappen zijn non-stop, maar uiteindelijk wordt Shaun gedwongen om badass te worden en moet hij zelfs zijn zombie-moeder uitschakelen.

‘Killer Klowns from Outer Space’ (1988)

Je kunt echt niet fout gaan met een film uit de jaren 80 met het woord 'moordenaar' in de titel, en deze film was een nietje op slaapfeestjes overal in de late jaren 80 en 90. Buitenaardse wezens die op sinistere clowns lijken, storten neer in een kleine stad en richten bloedige ravage aan.

Ze zien eruit als de clowns van je nachtmerries, maar de film is zo cheesy dat je wankelt tussen bang zijn en geamuseerd zijn. Als je wilt, ga dan een stap verder en bekijk het vervolg.

hoe oud is antonio brown jr

‘Leprechaun’ (deel 1-7)

Kies een van deze en je zult worden onderworpen aan slijmerige, groezelige grofheid en een zware dosis brutaliteit van een moorddadige kabouter die tekeer gaat. En hij is niet schattig.

Terwijl hij op zoek is naar zijn goud, probeert hij iedereen te vermoorden die hem in de weg staat, maar niet voordat hij een met woordspelingen gevulde, dreigende limerick heeft afgeleverd. Zorg ervoor dat je de sequels bekijkt wanneer Leprechaun naar de ruimte en de kap gaat. Klassiek.

‘Ghoulies’ (1985)

Lelijke kleine monsters waren ooit net zo populair in het horrorgenre als slasher-films, en Ghoulies valt in die categorie. Je zult je hoofd krabben en je afvragen waar je naar kijkt, maar we garanderen dat je niet meer op dezelfde manier naar een toiletpot kijkt.

Kijk wat er gebeurt als middelbare scholieren miniatuurdemonen in hun wereld oproepen. Rotte tomaten beschrijft Ghoulies als een goedkope knock-off van Gremlins , maar als je op zoek bent naar monsterlijk entertainment, kijk er dan naar.

‘Happy Death Day’

Een gemaskerde moordenaar terroriseert een studentenclubmeisje totdat hij haar inhaalt en haar vermoordt. Dan wordt ze wakker en beleeft ze haar opnieuw Groundhog Day verjaardagsmoord keer op keer. Er is spanning, humor, sarcasme en schrik door de hele film terwijl Tree het repetitieve mysterie probeert te achterhalen.

Als je de sfeer van deze leuk vindt, bekijk dan het vervolg van 2019, Happy Death Day 2 U , waar dingen echt kwantumwetenschappelijk worden.

'Bruid van Chucky'

Er kan worden beweerd dat elke Chucky-film die na het origineel wordt uitgebracht, de belichaming is van kamp, ​​maar we hebben het uitgekozen Bruid van Chucky vanwege zijn pure ambitieuze poppengezicht Natuurlijke moordenaars thema. De grapjes, de terreur en de relatiedynamiek van deze demonische poppen zijn twee emmers popcorn waardig.

‘Piranha 3D’ (2010)

Met zijn Kaken -als camera-opnames en aanstaande maar voorspelbare momenten van noodlot, Piranha 3D is bloederig, melodramatisch en vol nietsvermoedende spring breakers. De trailer zelf speelt het kamp voor je af.

‘Lake Placid’ (allemaal)

We gaan niet liegen. De Lake Placid films zijn leuk om naar te kijken. Ongeacht hoeveel haat de alligator-thriller-serie krijgt, je kunt een man versus een moordend dierenverhaal verslaan.

Het is een beetje realistisch, toch? De eerste in de batch is de beste qua angstfactor en acteerwerk, maar de sequels zullen je tegelijkertijd laten gillen en giechelen. Er is er zelfs een met Robert Englund.

'Anaconda' (1997)

Anaconda is ook een film die vier sequels voortbracht, maar Jennifer Lopez, Jon Voight en Ice Cube speelden in de eerste. Leuk vinden Piranha en Kaken , het wakkert je angsten aan over dieren in het wild met een voorliefde voor mensenvlees.

De scènes waarin de gigantische slang wie op zijn pad verslindt, zijn grof, boeiend , en enigszins ondoorgrondelijk. Bekijk het hoe dan ook en al zijn sequels, vooral de vijfde: Lake Placid vs. Anaconda

zijn Gerald Green en Danny Green gerelateerd